Choroba Parkinsona. Jak może pomóc terapia zajęciowa?

 

Choroba Parkinsona to postępująca choroba neurodegeneracyjna, która wpływa na układ nerwowy i wpływa na ruchy ciała. Objawy mogą się różnić w zależności od stopnia zaawansowania choroby i indywidualnych cech pacjenta. 

Oto kilka typowych objawów choroby Parkinsona:

1. Drżenie: Jednym z najczęstszych objawów jest drżenie rąk, ramion, nóg lub szczęki, zwłaszcza w spoczynku. Drżenie może zacząć się od jednej strony ciała i stopniowo się rozprzestrzeniać.

2. Sztywność mięśni: Osoby z chorobą Parkinsona często doświadczają sztywności mięśni, co może prowadzić do ograniczenia zakresu ruchu i trudności z wykonywaniem codziennych czynności.

3. Bradykinezja: Jest to spowolnienie ruchów, które może objawiać się trudnościami w rozpoczęciu ruchu, zmniejszeniem szybkości poruszania się oraz trudnościami w wykonywaniu precyzyjnych czynności, takich jak pisane lub przyciskanie guzików.

4. Problemy z postawą i równowagą: Pacjenci z chorobą Parkinsona mogą mieć trudności z utrzymaniem prostej postawy ciała oraz utrzymaniem równowagi podczas chodzenia lub stania.

5. Zmiany w mowie: Objawy te mogą obejmować monotonię mowy, zmniejszoną głośność głosu, mówienie z przerwami lub słabość artykulacji.

6. Zmiany w chodzeniu: Pacjenci mogą mieć tendencję do chodu z drobnymi krokami, wklęsłymi plecami i skierowaną do przodu głową. Czasami mogą też wystąpić zjawiska takie jak „zamrożenie” (nagłe zatrzymanie się w trakcie chodu) lub „nietypowe” chód (takie jak tzw. chód pingwina).

7. Zmiany w pisaniu: Osoby z chorobą Parkinsona mogą zauważyć trudności w pisaniu, takie jak zmniejszenie wielkości pisma, nieregularne kształty liter czy trudności z podpisywaniem się.

8. Zaburzenia snu: Choroba Parkinsona może prowadzić do problemów ze snem, takich jak bezsenność, nocne wychodzenie z łóżka, koszmary senne czy senność w ciągu dnia.

Warto zauważyć, że objawy choroby Parkinsona mogą być różne u różnych osób i mogą się zmieniać w czasie. 

Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą pomóc w zarządzaniu objawami i poprawie jakości życia pacjenta. 

Jeśli istnieje podejrzenie choroby Parkinsona, ważne jest skonsultowanie się z lekarzem neurologiem w celu diagnozy i opracowania odpowiedniego planu leczenia.

 

 

Terapia zajęciowa może być cennym elementem kompleksowego podejścia w chorobie Parkinsona.

Chociaż przy pomocy terapii zajęciowej nie jesteśmy w stanie zatrzymać postępu choroby, możemy jednak pomóc w poprawie jakości życia pacjentów i wsparciu ich w codziennych aktywnościach. 

Oto kilka aspektów, w których terapia zajęciowa może być pomocna w przypadku choroby Parkinsona:

Zachowanie Funkcji Motorycznych:

• Terapeuci zajęciowi mogą pomóc w opracowaniu programów ćwiczeń i aktywności fizycznych, które wspierają utrzymanie i poprawę funkcji motorycznych. Ćwiczenia te mogą być dostosowane do indywidualnych zdolności pacjenta.

Poprawa Koordynacji i Równowagi:

• Terapeuci zajęciowi mogą pracować nad ćwiczeniami poprawiającymi koordynację ruchową oraz równowagę, co może pomóc w zapobieganiu upadkom i utrzymaniu sprawności fizycznej.

Trening Umiejętności Manualnych:

• W przypadku pacjentów z zaburzeniami motoryki rąk i palców, terapeuci zajęciowi mogą prowadzić trening umiejętności manualnych, wspomagając pacjenta w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak jedzenie, ubieranie się czy korzystanie z narzędzi.

Praca nad Niezależnością:

• Terapia zajęciowa może pomóc pacjentom w utrzymaniu niezależności w codziennym funkcjonowaniu. Wspieranie ich w samodzielnym wykonywaniu czynności życia codziennego jest kluczowe dla zachowania jakości życia.

Stymulacja Kognitywna:

• Ćwiczenia stymulujące funkcje poznawcze, takie jak gry planszowe, łamigłówki czy inne aktywności intelektualne, mogą być częścią terapii zajęciowej, pomagając w utrzymaniu umiejętności poznawczych.

Terapia Mowy:

• W przypadku pacjentów z trudnościami w mowie, terapeuci zajęciowi mogą prowadzić sesje terapii mowy, pomagając w utrzymaniu czy poprawie komunikacji werbalnej.

Zarządzanie Stresem i Depresją:

• Terapia zajęciowa może również wspierać pacjentów w radzeniu sobie ze stresem i depresją poprzez wprowadzenie relaksacyjnych technik, sztuk terapeutycznych czy innych form aktywności, które mogą poprawić nastrój.

Kształtowanie Rutyn:

• Terapeuci zajęciowi mogą pomóc w opracowywaniu i utrzymaniu codziennych rutyn, co może pomóc w zarządzaniu chorobą Parkinsona oraz dostosowaniu się do zmieniających się potrzeb.

Terapeuci zajęciowi pracują z pacjentami indywidualnie, dostosowując terapię do ich konkretnych potrzeb i zdolności.

Ważne jest, aby terapia zajęciowa była integralną częścią planu leczenia, który obejmuje również inne formy terapii, leki oraz wsparcie psychospołeczne. 

Współpraca zespołowa, z udziałem różnych specjalistów, może przyczynić się do lepszego zarządzania chorobą Parkinsona i poprawy jakości życia pacjenta.